چه چیزی؟چه جایی؟چه کسی؟چرا؟به چه علت؟

یک وبلاگ علمی کوچک،مناسب برای همه ی سنین

چه چیزی؟چه جایی؟چه کسی؟چرا؟به چه علت؟

یک وبلاگ علمی کوچک،مناسب برای همه ی سنین

تکان خوردن منار جنبان!!!!

آیا منار جنبان واقعا تکان می خورد؟منار جنبان به صورت یک بقعه(گنبد) و دو مناره است که بر قبر «عمو عبدالله» از صالحان معروف قرن هشتم هجری،بنا شده است.سنگ قبر آن تاریخ ۷۱۶ هجری قمری،مقارن با اواخر سلطنت اولجایتو،ایلخان مغول را نشان می دهد. 

ایوان منار جنبان یکی از نمونه بنا های سبک مغولی ایران است که کاشی کاری هایی نیز از آن دوره به یادگار دارد.اما مناره های این بنا که احتمالا در اواخر عصر صفویه به ایوان اضافه شده اند،خاصیت جالبی دارند.در واقع،اگر یکی از این دو مناره را حرکت دهیم،نه تنها مناره ی دیگر،بلکه تمام این ساختمان به لرزه در می آید.به همین دلیل است که این بنای تاریخی را «منار جنبان» نامیده اند. 

منار جنبان نه تنها اثری تاریخی است،بلکه یکی از نشانه های مسلّمی است که نبوغ و هنر ایرانیان را در عرصه ی معماری نشان می دهد. 

از این بنای تاریخی بی نظیر،به شدت محافظت می شود. 

                    

شوفاژ در روم باستان!!!!

شوفاژ های روم باستان چگونه بوده اند؟همه ی ما گمان می کنیم که سیستم حرارت مرکزی یا شوفاژ،فن آوری یا اختراعی نوین و خاص عصر حاضر است.اما در ساختمان های روم باستان،شکل خاصی از این نوع سشستم وجود داشته است. 

در روم باستان،خانه ها را روی سکویی بالاتر از سطح زمین می ساختند،به طوری که در قسمت زیرین آن ها فقط چندین پایه ی آجری،وجود داشت.و خانه روی آن ها قرار می گرفت.اما بین این ستون های آجری،هیچ مانعی نبود و هوا می توانست از میان آن ها عبور کند.در قسمتی از این بخش زیر زمینی نیز  

کوره ای قرار داشت که هوای گرم آن به دالان های زیر خانه یا همان فضاهای خالی بین ستون ها هدایت می شد.به این ترتیب،هوایی که از زیر همه ی قسمت های خانه می گذشت،کف و دیوارها را گرم می کرد و دمای ثابت،مطبوع و یکنواختی را سراسر خانه برقرار می ساخت.

دره ی مرگ

دره ی مرگ کجاست؟(دره ی مرگ)منطقه ای در کالیفرنیای جنوبی نزدیک نوادا_در آمریکای شمالی_است که طول آن۲۲۵ کیلومتر و پهنایش بین۸ تا۲۴کیلومتر است.این منطقه پست ترین نقطه در نیم کره ی غربی ی جهان نیز به شمار می آید_ارتفاع پست ترین قسمت آن۸۶متر پایین تر از سطح آب های آزاد است.در تابستان دمای این منطقه به۵۰ درجه می رسد و گزارش شده است که در سال ۱۹۱۳ دمایش به۵۶درجه نیز رسیده بود.این دره زمستان ها هوای ملایمی دارد.اما دمای شبهای زمستانی آن گاهی زیر صفر است.در نقاط مختلف این دره آبگیرهای نمکی نمکزارها و تپه های آتشفشانی عجیبی دیده می شود.با وجود این خرگوش ها_موش ها_کانگوروها_مارمولک ها و جانوران صحرایی بسیاری در آن زندگی می کنند.با شروع بارندگی های اندک(کم)بهاری نیز انواع گل های وحشی_علف و بوته هایی که با زمین های نمکی سازگارند در آن ظاهر می شوند.در سال۱۸۴۹گروه بزرگی از جویندگان طلا به این منطقه هجوم آوردند و بسیاری از آنان در اثر گرما و تشنگی و خستگی بیش از حد از پا در آمدند.به همین علت این منظقه را (دره ی مرگ)نامیده اند.