چه چیزی؟چه جایی؟چه کسی؟چرا؟به چه علت؟

یک وبلاگ علمی کوچک،مناسب برای همه ی سنین

چه چیزی؟چه جایی؟چه کسی؟چرا؟به چه علت؟

یک وبلاگ علمی کوچک،مناسب برای همه ی سنین

مومیایی کردن اجساد،در مصر باستان

مصریان باستان،چگونه یک جسد را مومیایی می کردند؟هنگامی که یک مصری دار فانی را وداع می گفت،خویشاوندان او پس از یک مراسم عزاداری شایسته ی آن شخص،او را به محلی که (چادر پاکیزگی)نامیده می شد می آوردند.این جایگاه های دریافت جسد،که ساختمانی سبک از دیرک و پارچه داشتند،در سواحل غربی رود نیل در نقاط مخصوصی برپا بود.این جایگاه ها که بر روی بلندی های تراس مانند برپا می شد از ساحل رود نیل و محل لنگرانداختن قایق ها به خوبی دیده می شد و از محل لنگر قایق ها جاده های پهن ساخته شده از تخته چوب به طرف این جایگاه ها کشیده شده بود.در این چادرهای پاکیزگی،مرده با وقار و شکوه بر تخت شستشو خوابانده می شد و ضمن خواندن دعا،آوازهای دسته جمعی و سوزاندن عود و کندر ابتدا بر اساس اعتقادات مذهبیشان شستشوی کامل می شد.مراحل اصلی مومیایی کردن در این چادر انجام نمی شد،بلکه در یک کارگاه مومیایی که در نزدیکی این چادرها برپا بود صورت می گرفت.در آن جا مرده روی یک میز چوبی یا سنگی که دارای لوله ی فاضلاب بودـدرست مثل میزهای کالبد شکافی که امروزه به کار میرودـقرار می گرفت.کار استاد مومیایی گر به ترتیب و جدا جدا شامل ۴مرحله بود.تهی سازی برای این کار پهلو ی چپ مردگان را می شکافتند و از طریق این شکاف همه ی اعماء،احشاء،اعضاء و جوارح داخل بدن تا گردن از جسد خارج می شد.فقط قلب سر جای خودش باقی می ماند.از دوران سلسله ی بیست و یکم،به عبارت دیگر از حدود سال های ۱۰۸۰ قبل از میلاد مسیح،مغز نیز از جسد خارج می شد.برای این کار استخوان سقف بینی را می شکستند و ازای کانال ایجاد شده مغز با کمک میله های بلند سر خمیده،خارج می شد.آنگاه تمام سوراخ ها و منافذ خالی شده ی بدن با آب و شربت خرما کاملآ شستشو و پاکیزه می شد.مومیایی کردن امعاء و احشاء:این عمل بر روی یک میز کوچک مخصوص امعاء و احشاء طی مراحل مختلف و جداگانه،ولی برابر با همان روش و راه مومیایی کردن اصل جسد که به شرح زیر است انجام میشد.جداسازی آب:برای این منظور جسد خالی شده و پاک شده،با(کربنات سدیم)پر،و پوشانده می شد و چندین هفته در همان وضعیت قرار می گرفت.در طول این مدت اعضای بدن حجم و مقدار زیادی از آب خود را از دست می دادند.خشکاندن نهایی:برای این کار،جسد که در اثر واکنشهای شیمیایی آب بدن خود را از دست داده بود یا زیر تابش نور آفتاب قرار می گرفت،یا این که آن را در وسیله ای گهواره مانند روی آتش حرارت می دادند.مراحل اصلی مومیایی کردن با عمل خشکانیدن به پایان می رسید.روی هم رفته کار استاد مومیایی گر،تا این مرحله حداقل ۶ هفته طول می کشید.اما هنوز جسد به آرامش ابدی نرسیده است!هنوز ۵ مرحله ی آماده سازی جسد برای خاکسپاری باقی مانده است:نگهداری امعاء و احشاء:اجزای داخلی بدن (روده ها،کبد،معده و ششها)که جداگانه مومیایی شده بودند،یکی یکی و جدا از هم بسته بندی،ریسمان پیچ و در چهار خمره ی مخصوص امعاء و احشاء که«کانوپ»نامیده می شد گذاشته می شدنند.در «دوره ی پایانی» تاریخ مصر،هریک از پسران چهارگانه ی «هوروس» نگهبان یکی از خمره ها حساب می شد:مجسمه ی سرهای این پسران خدا درپوشهای خمره ها را تشکیل می داد.بنا به دلائلی نامعلوم،در طول دوران های بین سلسله ی بیست و یکم و بیست و پنجم(۱۸۰ تا ۶۵۹ قبل از میلاد مسیح)امعاء و احشاء در خمره های مخصوص نگهداری نمی شد،بلکه پس از بسته بندی دوباره به شکم خالی جسد قرار داده می شد.پرسازی:هدف از این کار این بود که بدن مومیایی شده را تا حدّ امکان به حالت طبیعی آن بازسازی کنند.برای این منظور تمام فضاهای خالی جسد با دقت با گل،شن،گلسنگ خشک،موم یا صمخ آلوده پر می شد.گاهی اوقات نیز زیر نقاط خاصّی از پوست بدن با خمیر گل رس نرم پر می شد،تا بتوانند به آن نقاط از بدن فرم و شکل خاص بدهند،درست مانند مجسمه سازی،که در کارگاه هنری خود،به مجسمه هایش با خمیر مجسمه سازی شکل می دهد.باندپیچی: در این مراسم که بر حسب مقررّات و قواعد واجب مذهبی به اجرا در می آمد یک راهب یا فرد روحانی با ماسک کله شغالی خداوند«آنوبیس»Anubis نظارت عالی بر مراسم را بر عهده داشت.در این مراسم ابتدا بدن سر و دستها و پاهای مرده نخست جدا از هم و سپس با هم دیگر با نوارهای پارچه ای نازک و بلند پیچیده می شد.راهبان لابلای نوار طلسمهایی را که سلامتی آور بوده و نیروی جادویی داشتنند را جا می دادند.لایه ی محافظ: برای پوشاندن و حفاظت کامل جسد در برابر دنیای خارج جسد باندپیچی شده با لایه ای محافظ پوشانیده می شد.این لایه بر حساب دوران زمانی و امکان دسترسی از مواد کاملا متفاوتی از قبیل گل-گچ-موم-صمغ یا سیریشم تشکیل می شد.ماسک گذاری: در بسیاری از موارد مخصوصا شخصیت های رده بالا علاوه بر سایر مراحل سر شخص مومیایی شده با «ماسک مرگ» پوشانیده می شد.برای فراعنه این ماسک می توانست از طلای ناب باشد.به هر حال ماسک های اولیه از خمیر مومی-کاغذی مجسمه سازی ساخته و روی آن نقاشی یا با طلا پوشانده می شد.بعدها هنگامی که مصر استقلال خود را از دست داد و به صورت یکی از ایالات روم باستان در آمد(بعد از ۳۰ سال قبل از میلاد مسیح)این سنت در میان مردم رواج یافت که بالای سر باندپیچی شده ی مرده به اصطلاح«نقش مومیایی» را مستقر نمایند.تصویری از سر شخص که در آن شخص مرده با چشمانی بزرگ و نگاهی جدی به دیدار کننده ی خود نگاه می کرد.

نظرات 1 + ارسال نظر
محمد 1388/09/04 ساعت 19:29

سلام.وبلاگتون عالیه!!!!برام جالب بود که بدونم چه طوری یک جسد مومیایی می کردند!!!!!!!!

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما دوست عزیز و گرامی ضمن عرض سپاس و تشکر.هدف اصلی من هم اضافه کردن اطلاعات عمومی شماست.از این که از این وبلاگ خوشتان آمده واقعا خوش حالم.
با تشکر
مدیریت وبلاگ

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد